Zaniepokojeni trenerzy tajlandzcy rzucili w kierunku podopiecznego kilka wskazówek, ale przed stratą kolejnego punktu uchronił go minimalny błąd Chińczyka, który chybił przy mocnym smeczu. Siedemnasty punkt Wen stracił wskutek niedokładnego wybicia bekhendem: umożliwiło to zadanie przez Tajlandczyka ciosu smeczem, przed którym Chińczyk próbował się bronić nieskutecznym padem.

Za chwilę Chińczyk pokazał, że przy siatce jest lepszy od rywala — 12:17. W odrabianiu strat przeszkodził mu jednak niewymuszony błąd — 12:18. Gra weszła w kluczową fazę. Przy aplauzie rodaków Wen zdobywa trzy punkty: najpierw Avihingsanon serwuje na aut, potem Chińczyk błyskawicznie karze Taja atakiem przy siatce, wreszcie pokonuje go jego własnym atutem, ścinając po przekątnej, teraz pad Tajlandczyka jest na marne — 15:18. Wydaje się, że może jednak Chiny zdobędą złoto...

W tym momencie Avihingsanon zaskakuje dwukrotnie Wen Kai'a, atakując nie po prostej lub przekątnej — jak to z upodobaniem czynił wcześniej — ale wprost w niego. Tajlandczyk ma lotkę meczową, 20:15. Myli się wprawdzie przy siatce, ale za chwilę nie boi się wdać w kolejną potyczkę przy siatce, podczas której Chińczyk próbuje błyskawicznego ataku, popełniając błąd.
Tajlandczyk tryumfuje, przybija "piątkę" z trenerami, dziękuje rywalowi i publiczności.
Słaby wynik Chińczyków (zdobyli poza tym srebro drużynowo i dwa brązowe medale w singlu kobiet), to nie jedyne zaskoczenie turnieju indywidualnego. Tryumfatorom drużynówki, Indonezyjczykom, nie udało się dojść do żadnego finału. Ich bohaterka zmagań zespołowych Bellaetrix Manuputty musiała skreczować z powodu kontuzji już w ćwierćfinale, podczas praktycznie wygranego pojedynku z Brytyjką Sarah Milne. Ich debliści zdobyli tylko brązowe medale, podobnie mikst.

Natomiast doszła do siebie reprezentantka Tajpeju, wicemistrzyni świata Cheng Shao Chieh, która zawiodła w turnieju drużynowym, przegrywając ze wspomnianą Indonezyjką. W turnieju indywidualnym nie straciła nawet seta i zdobyła złoto. Jej przeciwniczką w finale była inna Tajwanka, Pai Hsiaoma, z którą zresztą zdobyły razem srebro w deblu (złoto przypadło Koreankom).

Cztery lata temu Tajlandia była gospodarzem Uniwersjady i z tego powodu wystawiła tam swoje największe gwiazdy kosztem startu w równoległych mistrzostwach świata. Przyniosło to spodziewany efekt w postaci trzech tytułów mistrzowskich (drużynowo oraz w singlu i deblu męskim). Tym razem Tajlandia nie wystawiła na Uniwersjadzie swoich największych gwiazd, gdyż ukończyły one studia. Ich występ na mistrzostwach świata zakończył się zresztą porażką — Tajlandia nie zdobyła żadnego medalu. Natomiast młodzi następcy zdołali wywalczyć m.in. dwa złote medale. Oprócz wspomnianego Avihingsanona mistrzostwo zdobył złożony z dwóch dwudziestolatków debel męski — Maneepong Jongjit/ Bodin Isara, który pokonał w finale faworyzowanych Tajwańczyków, duet Fang Chiehmin/ Lee Shengmu.

W sumie po dwa złote medale zdobyła Korea i Tajlandia, po jednym Tajpej i Indonezja. Europejczycy nie zdobyli żadnego medalu, nawet brązowego.

Wyniki finałów indywidualnych (22.08.2011)
Singel mężczyzn
Suppanyu Avihingsanon (Tajlandia) — Wen Kai (ChRL) 21:18 21:15 (0:45).
Singel kobiet
Cheng Shao Chieh (Tajpej) — Pai Hsiaoma (Tajpej) 21:18 21:15 (0:39.
Debel mężczyzn
Maneepong Jongjit/ Bodin Isara (Tajlandia) — Fang Chiehmin/ Lee Shengmu (Tajpej) 21:10 21:16 (0:28).
Debel kobiet
Chang Ye Na/ Eom Hye Won (Korea) — Cheng Shaochieh/ Pai Hsiaoma (Tajpej) 21:11 21:14 (0:44).
Mikst
Shin Baek Cheol/ Eom Hye Won (Korea) — Lee Shengmu/ Hsieh Peichen (Tajpej) 15:21 21:11 21:19 (0:51).