Wracając do wypowiedzi prezesa, przyczyną trudności (jak zresztą wynika z jego słów — nielicznych) są wyłącznie okoliczności zewnętrzne. Tym, co blokuje operatywność PZBad, zdaje się być Ministerstwo Sportu i Turystyki. Czytamy:

Niestety jednak nie wszystkie sprawy można załatwić "od ręki", ponieważ szereg decyzji podejmowanych przez Związek wymaga akceptacji ze strony Ministerstwa. (...) Każda zmiana w budżecie musi być jednak konsultowana z Ministerstwem, co wymaga stosowania procedur administracyjnych i sprawia, że czas określonych decyzji dodatkowo się wydłuża. Wydaje mi się, że to może być powodem zniecierpliwienia zawodników. (...) Ministerstwo jasno określa, jaki zakres świadczeń zdrowotnych Związek może zapewnić zawodnikom w ramach ubezpieczenia. Pewnych usług nie można z tych środków finansować. (...) Opóźnienia, jakie miały miejsce w płatnościach, spowodowane były kwestią odnowienia przez trenera pozwolenia na pracę, a takiego dokumentu wymagają procedury ministerialne.

Aż dziwne, że w tym wyliczaniu przeszkód powodowanych przez procedury ministerialne prezes Mirowski nie poskarżył się też na samego ministra Adama Giersza, który 11 kwietnia br. wydał decyzję administracyjną w zakresie udzielenia Zarządowi PZBad upomnienia i zobowiązał go do zwołania Nadzwyczajnego Krajowego Zjazdu Delegatów z porządkiem obrad obejmującym punkt w sprawie wyboru członków władz PZBad. Potem jeszcze minister utrzymał w mocy tę decyzję zaskarżoną w międzyczasie przez PZBad.

Może nie poskarżył się na ministra dlatego, że w innym fragmencie wywiadu Mirowski twierdzi, że "tak dobrej i stabilnej sytuacji finansowej jak obecnie w historii Związku jeszcze nie było". Czytelnik wywiadu prezesa mógłby się bowiem zdziwić, czemu zarząd tak bardzo bał się wyborów i blokował zjazd, skoro w związku jest tak dobrze...

Wina kłopotów PZBad może leżeć również po stronie innych czynników "zewnętrznych". Czytamy dalej: Decyzja ta została podjęta po konsultacjach z zewnętrznym (podkreślenie moje — J.R.) biurem rachunkowym, które zajmowało się sprawami personalnymi i przeoczyło fakt, że p. Janecki jest w tzw. "okresie chronionym" czyli w wieku przedemerytalnym, a co za tym idzie nie może zostać w tym przypadku zwolniony. Umowa ze wspomnianym biurem rachunkowym została już rozwiązana.

Zawodnicy wskazywali na marnotrawstwo wydatków na bilety lotnicze (por. np.: "Holendrzy się wówczas z nas śmiali, że narzekamy na brak pieniędzy, a latamy najdroższymi liniami — Singapore Airlines" — Łogosz w wywiadzie dla Badmintonzone.pl.), ale tu prezes wykazuje, że leży to w gestii zewnętrznej agencji biura podróży, a zresztą: staramy się zawsze wybrać najkorzystniejszą opcję uwzględniającą nie tylko cenę, ale też bezpieczeństwo zawodników oraz jakość podróży.

Inną agencją współpracującą z PZBad jest Bonivest, która — jak sama nas poinformowała swego czasu — "na mocy umowy z PZBad odpowiada za komunikację i promocję Związku i dyscypliny do Igrzysk Olimpijskich w 2012 roku". - Dlaczego tak rzadko są rozsyłane wyniki zawodników na turniejach międzynarodowych? Ja sam wiem coś o tym, bo ich po prostu nie dostaję — no może raz na pół roku. A relacja i wyniki powinny być po każdym turnieju do wszystkich portali badmintonowych i ogólnych, które mają działy sportowe, do gazet, do PAPu... Czy agencja Bonivest Polska działa dobrze? — niepokoi się red. Kozłowski. Niepotrzebne obawy. Okazuje się, że agencja jest wynajęta tylko do wyższych celów. Pomijając odległą przeszłość, Mirowski określa to tak: - Wspiera (...) komunikację ważniejszych wydarzeń oraz sukcesów naszych zawodników na turniejach międzynarodowych. Obecnie wspólnie pracujemy nad projektem Indywidualnych Mistrzostw Europy w 2014, ponieważ chciałbym, aby odbyły się one w Polsce.

Cokolwiek ma oznaczać "komunikacja ważniejszych wydarzeń", to od dawna podzielamy niepokój red. Kozłowskiego. Hierarchia ważności może dać się rozszyfrować, gdy zauważymy, że otrzymaliśmy z Bonivestu informację prasową o drugim miejscu w turnieju w Charkowie debla Adam Cwalina, Michał Łogosz, a nie otrzymaliśmy o pierwszym miejscu tego samego duetu w identycznej rangi turnieju w Leuven. Jednak turniej na Ukrainie został zapewne wyróżniony tym, że z okazji sukcesu w notatce wysłanej przez Bonivest dodano bonus w postaci gratulacji prezesa Mirowskiego, dopiero dzięki czemu "ważniejsze wydarzenie" (chyba wypowiedź prezesa?) zasłużyło na uwagę Bonivestu.

W przyszłości agencja zapewne zwielokrotni wysiłki, bo — jak mówi prezes Mirowski w wywiadzie — w związku z coraz lepsza sytuacja finansowa Związku sa plany na poszerzanie zakresu współpracyi realizacji więcej projektów w tym obszarze...

Kolejna przeszkoda także leży na zewnątrz. Oto problemem w rozpoczęciu współpracy (z trenerem Andym Woodem — przyp. J.R.) jest jego umowa z Angielską Federacją Badmintona, co ogranicza jego dostępność dla Polskiej Federacji. — Co za pech — można westchnąć. "Kłopoty to moja specjalność" — mógłby — niczym detektyw Marlowe — powiedzieć prezes Mirowski. Oczywiście ZEWNĘTRZNE kłopoty...

Prezes mógłby dorzucić jeszcze inne problemy. Po pierwsze, bardzo nie lubi NIEKONSTRUKTYWNEJ krytyki. Pod koniec wywiadu zwierza się czytelnikom Badmintonews.pl:
Nie chciałbym się odnosić do opinii zawodników, bo jak w każdym środowisku są one podzielone. Widzę jedynie, że za słowami krytyki, które się obecnie pojawiają, nie stoją żadne konstruktywne rozwiązania i argumenty.

Może się mylę, ale obserwując wypowiedzi prezesa mam wrażenie, że za szczególnie niekonstruktywne uważa on propozycje odsunięcia go z zajmowanego stanowiska.
Po drugie, prezes Mirowski w swoim wywiadzie mógł jeszcze ponarzekać na problemy stwarzane przez zawodników. Swoimi wypowiedziami dla Badmintonzone.pl zmusili najwyraźniej zarząd PZBad do zredagowania wielkiego "Oświadczenia", w którym grozi Łogoszowi i Mateusiakowi nawet kodeksem karnym. Najgorsze, że przez to obaj niepokorni zawodnicy zmusili zarząd PZBad do wszczęcia przeciwko nim postępowania dyscyplinarnego, przez złożenie sprawy do Komisji Dyscyplinarno-Arbitrażowej. Toż to prawdziwe nieszczęście, bo jak się można dowiedzieć z innych naszych publikacji (analogiczne znalazły się zresztą również w serwisach Badminton.pl i Badmintonnews.pl), wspomniana komisja nie jest w stanie wykonać najprostszych czynności od paru lat, a zarządowi nie zależało dotąd na jej reanimacji pomimo interwencji (zob. "ZARZĄD PZBAD STRASZY TRUPEM?", 19.09).

Wywiad prezesa przypomina mi propagandę sukcesu w latach 70. XX wieku w Polsce. Wyniki osiągane przez zawodników — zwłaszcza młodszych kategorii — są w ostatnich latach niepokojące. Najlepsi zawodnicy skarżą się na warunki stwarzane im przez PZBad (zwłaszcza brak trenerów mogących pomóc w sukcesie na igrzyskach olimpijskich) i ich wyniki też zaczynają w wielu przypadkach budzić zaniepokojenie (Przemek Wacha, mikst Robert Mateusiak, Nadia Zięba). Samozadowolenie prezesa Mirowskiego jest w tej sytuacji zadziwiające.

Będąc starszym od prezesa PZBad o kilkanaście lat, lepiej od niego pamiętam czasy PRL. Pewne słowa były wówczas zakazane, co egzekwowała cenzura. Teraz zauważam, że w jego — obszernym wszak — wywiadzie nie padły w ogóle takie słowa kluczowe jak "zadłużenie", "długi", "księgowa" (nie mam tu na myśli obecnej księgowej w biurze PZBad, która w zamieszczonych u nas opiniach zawodników wypada całkiem nieźle), "kancelaria prawna". Te wyrazy przewijały się natomiast w wywiadach z zawodnikami, do których zdawał się odnosić prezes.

Warto skonfrontować wypowiedzi prezesa Mirowskiego w omawianym wywiadzie z opublikowanymi w naszym serwisie wypowiedziami Łogosza, Mateusiaka, Wachy, Szkudlarczyka, Wojtkowskiej i Morenia. To, co mówi prezes, jest często sprzeczne z faktami przedstawionymi przez zawodników. Dodajmy, że z wypowiedziami Łogosza i Mateusiaka, które spowodowały oświadczenie PZBad straszące sankcjami karnymi, w pełni zgadzają się inni kadrowicze, którzy przysłali listy poparcia do naszej redakcji. Między innymi Nadia Zięba, Adam Cwalina, Hubert Pączek, Michał Rogalski. Spisek? Zmowa? Może nawet międzynarodowa, bo w opublikowanym przez nas w 2009 roku wywiadzie z Chinką Wang Linling również zawodniczka niekiedy całkiem inaczej przedstawia rzeczywistość niż prezes Mirowski.

Fot. © Paweł Staręga, BadmintonZone.pl (archiwum)