Po trzech półfinałowych meczach wygranych przez duńską drużynę, której Gade od lat jest głównym filarem, po pozowaniu do dziesiątek zdjęć i rozdaniu jeszcze większej liczby autografów na spotkaniu z fanami, Gade podzielił się z redakcją swoimi spostrzeżeniami na temat własnej ekipy, innych zawodników, a nawet zdradził nam swoje najskrytsze marzenia. Podczas rozmowy Polacy rozgrywali właśnie mecze, które zapewniły nam awans do finału, a co za tym idzie spotkanie na korcie z nikim innym jak z samym rozmówcą, lecz skupieni na ciekawej wymianie zdań, nie zdawaliśmy sobie sprawy, co się właśnie dzieje parę metrów obok.

Katarzyna Karpińska: Jak ci się grało przeciwko Markowi Zwieblerowi? Łatwa wygrana w pierwszym secie, a potem odmiana w drugim... co się stało?

Peter Gade: Eee tam, drugi set też był dosyć łatwy. Wygrałem do 13. Marc to świetny zawodnik, dlatego jestem bardzo zadowolony z mojej dzisiejszej gry. Pierwszy raz grałem w tej hali, ale nie miałem z tym żadnego problemu.
KK: Dlaczego przyjechałeś tak późno?!
PG: Właśnie przygotowujemy się do turnieju All England. Zjadą się tam wszyscy najlepsi zawodnicy. Tutaj nie mieliśmy w grupie zbyt silnych przeciwników, więc nie było potrzeby, bym przyjeżdżał. Lepiej było zostać w domu i trenować. Mam teraz bardzo wyczerpujący okres. Niezwykle ciężko trenuję, dlatego słuszniej było zostać w Danii i przyjechać do Polski dopiero teraz, żeby wspomóc drużynę w meczach finałowych.
KK: Spekulowaliśmy w redakcji, że twoi koledzy z drużyny tak się przestraszyli polskich zawodników, którzy odnieśli zwycięstwo nad Anglikami, że postanowili wezwać posiłki.
PG: (śmiech). O nie! Od początku to planowaliśmy. Wasze zwycięstwo nie miało tu znaczenia, ale cieszy mnie, że Polska awansowała do półfinału.
KK: Czy podczas turnieju udzielałeś kolegom jakichś wskazówek? Dzwoniliście do siebie?
PG: Nie. W większości to bardzo doświadczeni zawodnicy. Mamy wiele do wygrania i nic do stracenia, więc trzeba być przygotowanym. Trzeba podchodzić do sprawy z powagą. Niczego nie można z góry zakładać, choć wiadomo, że jesteśmy lepsi od większości drużyn europejskich. Zawsze miło nam wygrywać europejskie mistrzostwa. Dlatego zawsze musimy być przygotowani, niezależnie od tego, z kim przyjdzie nam grać.
KK: Liczę na to, że zagracie z Polską.
PG: Tak, też mam taką nadzieję.
KK: Mówi się, że Jan Jørgensen to twój następca. Co myślisz o tym zawodniku?
PG: Uważam, że to niebywale utalentowany badmintonista. Świetnie się porusza, doskonale rozgrywa mecze taktycznie. Jest niezwykle zdeterminowany. Ciężko przewidzieć wynik jego meczu, ale życzę mu wszystkiego dobrego.
KK: Czy jesteś w stanie wymienić jakichkolwiek polskich zawodników?
PG: No pewnie! Znam Roberta i Przemka Wachę, Nadieżdę. Często grywamy na tych samych turniejach. To naprawdę fajni ludzie. Bardzo przyjacielscy.
KK: A co o nich myślisz jako zawodnikach?

PG: Są niesłychanie utalentowani. Dobrze, że można grać w Polsce i nadal się rozwijać. Może gdyby grali więcej sparingów z drużyną duńską, byliby jeszcze lepsi. Są naprawdę świetni. Widać, że w młodości mieli niewątpliwie dobrych trenerów. Prezentują całkiem niezłą technikę. Podoba mi się ich atakujący styl gry.
KK: Z którymi topowymi graczami najbardziej lubisz i nie lubisz spotykać się na korcie?
PG: W tej chwili Lin Dan i Lee Chong Wei są najlepsi na świecie. Jak mam dobry dzień, to z nimi wygrywam, lecz obecnie w większości przypadków to oni wygrywają ze mną. To jedni z najlepszych zawodników w historii, więc to nie wstyd czasem z nimi przegrać.
KK: A z kim najtrudniej ci się gra?
PG: Zdecydowanie z Lin Danem. Jest taki szybki! Ale można go pokonać. (błysk w oku)
KK: Jak? Nie powiem mu...
PG: To nie ma znaczenia. Lin Dan to zawodnik kompletny, dlatego niełatwo się z nim gra, ale udało mi się go pokonać w Danii, w Chinach, więc jak widać, jest to możliwe. Potrafię z nim wygrać, ale zawsze gramy bardzo ciężkie mecze, ze zbliżonym wynikiem, co w sumie jest całkiem fajne.
KK: Pierwszy raz jesteś w Polsce?

PG: Tak i bardzo mi się tu podoba. Warszawa to ładne miasto. Fajnie jest zobaczyć ojczyznę tych chłopaków (Gade wskazuje na polskich zawodników, którzy tuż obok żywiołowo dopingują Roberta i Przemka, rozgrywających mecz, który pozwala nam wierzyć, że Polacy jednak mogą znaleźć się w finale). Macie niesamowitą atmosferę w hali (tym razem wskazuje na zdzierających gardła kibiców).
KK: Prawdę powiedziawszy, to dość niecodzienna sytuacja. Badminton nie jest najbardziej popularnym sportem w Polsce.
PG: To fakt, dlatego mi się podoba.
KK: A jak twoim zdaniem można byłoby spopularyzować dyscyplinę w krajach, w których badminton nie jest tak sławny jak w Danii?
PG: Najważniejszą rzeczą jest to, że takie kraje potrzebują lepszych zawodników. Cała dyscyplina mocno by na tym zyskała. W deblach można jeszcze coś osiągnąć, ale w singlach bardzo ciężko znaleźć dobrych zawodników. Przy odrobinie szczęścia w przyszłości znajdą się tacy ludzie. Są dobrzy zawodnicy z Niemiec, Francji, z Polski. Badminton ich potrzebuje.
KK: A teraz z innej beczki. Przeczytałam gdzieś twoją wypowiedź, że gdybyś nie był badmintonistą, rozważyłbyś karierę muzyczną. Jaką muzykę byś grał i na jakim instrumencie?
PG: Gram trochę na gitarze.
KK: Elektrycznej?
PG: Nie, akustycznej. Uwielbiam muzykę. Naprawdę chciałbym zacząć więcej grać na instrumencie. Może kiedyś założę kapelę. Jeśli chodzi o rodzaj muzyki, to lubię różne gatunki, ale głównie rocka.
KK: Na przykład jakie zespoły?
PG: Pink Floyd, Led Zeppelin, Boba Dylana, ale słucham też wielu innych rzeczy. Wszystko zależy od nastroju.
KK: Przyjmijmy zatem, że zakładasz kapelę grającą coś w stylu Led Zeppelin. Czy zapuściłbyś długie włosy?
PG: No raczej! (śmiech)
KK: Ale wówczas stałbyś się mniej aerodynamiczny...
PG: Cóż, w takiej sytuacji musiałbym rzucić badmintona! Myślę, że załatwiłbym to na swój sposób. Grałbym sobie na gitarze gdzieś w tle... Wiesz, przez większość życia byłem na pierwszym planie, więc fajnie byłoby dla odmiany stać sobie gdzieś z tyłu sam na sam z gitarą.

Nam się natomiast marzy zwycięstwo Polaków nad Duńczykami. Przekonamy się o tym już w niedzielę późnym popołudniem.

Mistrzostwa Europy Drużyn Męskich i Żeńskich w badmintonie 2010. European Men's & Women's Team Championships 2010. 16-21 lutego 2010. Warszawa (Polska). Zobacz również:
- losowanie;
- wyniki meczów;
- zestawienie drużyn.

Fot. © Katarzyna Karpińska, Paweł Staręga, BadmintonZone.pl (live)