Obaj Malezyjczycy zostali wykluczeni z wszelkiego zaangażowania w badmintona na — odpowiednio — 15 i 20 lat. Zawieszenie obejmuje funkcje administracyjne, trenerskie, sędziowskie i rozwojowe. Ponadto Tan został ukarany przez Komisję BWF ds. Etyki grzywną w wysokości 15 tys. dol., a Zulkiffli — 25 tys. dol. Oznacza to, że ten ostatni ma zwrócić lwią część swoich finansowych nagród turniejowych zainkasowanych w ciągu całej kariery w turniejach objętych rankingiem BWF (wg statystyk BWF zarobił nieco ponad 30 tys. dol.).

Przed podjęciem owej decyzji trzyosobowy zespół orzekający ustalił, że Tan złamał 26 razy kodeks BWF obowiązujący od 2012 roku, a Zulkiffli — 27 razy; ten drugi naruszył jeszcze cztery razy kodeks obowiązujący od 2016 roku. 

Niezależny zespół orzekający zwrócił uwagę, że obaj zawodnicy angażowali się w przestępstwa korupcyjne w długim okresie i znacznej liczbie turniejów, począwszy od 2013 roku, ale Zulkiffli popełnił więcej wykroczeń i w szerszych ramach czasowych niż Tan i udowodniono mu manipulację w przypadku wyników czterech meczów.

25-letni Zulfadli Zulkiffli to samofinansujący się badmintonista (tzn. pozostający poza malezyjską kadrą narodową), który w szczytowym momencie swej kariery zajmował 30. miejsce w rankingu światowym. W 2016 roku zwyciężył w dwóch turniejach rangi BWF Grand Prix. W 2011 roku zdobył mistrzostwo świata juniorów, pokonując w finale późniejszego (2017) mistrza świata elity, Duńczyka Viktora Axelsena (w półfinale Malezyjczyk wygrał natomiast z Japończykiem Kento Momotą). Ze względu na odnoszone sukcesy był w swoim czasie typowany na następcę malezyjskiego herosa, Lee Chong Wei'a.

31-letni Tan Chun Seang to były badmintonista malezyjski, który w szczytowym momencie kariery był notowany na 32. pozycji listy światowej. Wygrał cztery turnieje rangi BWF Grand Prix. Wycofał się z malezyjskiej reprezentacji narodowej w 2011 roku.

Obaj badmintoniści stali się obiektem szczególnego zainteresowania BWF, a później intensywnego dochodzenia, od września 2016. Podczas 3. Yonex Brazil Grand Prix Zulkiffli, który zresztą wygrał ów turniej, wysłał za pomocą komunikatora WhatsApp wiadomości skierowane do innego zawodnika. Ten ostatni (jego nazwiska nie ujawniono) po konsultacji z innym badmintonistą uznał wiadomości otrzymane od Zulkiffliego za próbę skłonienia do złamania wspomnianego kodeksu BWF, w tym przypadku ustawienia meczu. I przekazał zrzuty ekranu sędziemu głównemu turnieju, Valdezowi, który powiadomił o sprawie władze BWF.

W śledztwo zaangażowano doświadczonych ekspertów od tropienia korupcji w sporcie. Wzięto pod lupę korespondencję obu Malezyjczyków oraz transfery bankowe. Przeanalizowano szczegółowo konkretne wyniki meczów. Na przykład 6.11.2013 Zulkiffli grał przeciwko Han Ki Hoonowi (Korea) i zrezygnował z dalszej gry po tym, jak stracił pierwszego seta 19:21 i przegrywał 10:15 w drugim. Chodziło o to, że skrecz spowodował anulowanie zakładów dotyczących zwycięstwa w pojedynku (a z zebranych dowodów wynikało, że osoby porozumiewające się co do rezultatu spotkania obstawiły wygraną Zulkiffliego w dwóch setach). Co więcej sędziowie odnotowali brak racjonalnego uzasadnienia dla ówczesnej rezygnacji Zulkiffliego.

Śledztwo dotyczyło głownie turniejów z 2013  i 2014 roku, takich jak: London Grand Prix (1-6.10.2013), Dutch Grand Prix (8-13.10.2013), Korea Grand Prix (5-10.11.2013) oraz Macau Grand Prix Gold (25-30.11.2014).

Na wysokość kary miała wpływ postawa obwinionych, którzy nie poszli na współpracę z BWF w ujawnieniu okoliczności i całości wykroczeń i generalnie nie przyznali się do winy.

Okres wykluczenia biegnie od 12 stycznia 2018, kiedy obaj zawodnicy zostali tymczasowo zawieszeni przez BWF.

Tan i Zulkiffli mają prawo odwołać się zgodnie z 14. klauzulą Postępowania dyscyplinarnego BWF.

Zob. też: BWF znalazła obrońcę przed ustawianiem meczów.

Fot. © BadmintonPhoto.com (archiwum)