Szybko pojawił się ambulans, który przewiózł naszego zawodnika do szpitala, a stamtąd jeszcze do specjalistycznego oddziału okulistycznego w Palma de Mallorca.

Bartek przeszedł badania i czuje się dobrze. Z okiem też jest wszystko w porządku, nie będzie potrzebny żaden zabieg, a tylko leczenie farmakologiczne. Na razie przez kilka dni oko będzie zasłonięte przed światłem. Po Świętach Wielkanocnych będzie można wznowić treningi.

W czasie gdy Bartek z naszym fizjoterapeutą był w szpitalu, trener odebrał medale podczas ceremonii kończącej zawody.

Osobiście brązowy medal w deblu SS6 odebrał Grzegorz Jednaki.

Kolejny raz z rzędu Hiszpania jest medalowym miejscem dla polskich parabadmintonistów. Trzy medale, tym razem brązowe, bardzo cieszą, bo pokazują, że nie jesteśmy chłopcami do bicia. Mała liczba startujących w niektórych kategoriach może dawać niedosyt, ale gdy dojdą nowi, nasi będą już ze sporym bagażem doświadczenia i każdy kolejny medal będzie dawał jeszcze więcej satysfakcji.

Szkoda Bartka, który bardzo zdeterminowany przystąpił do półfinału. Miał to być tylko epizod na drodze do złota i pokonania Malezyjczyka. Colin Keruoanton był po pierwszym secie gry z Bartkiem załamany. Dostał solidną lekcję gry. Miał problemy w każdej części kortu z odbiciami Bartka, który wręcz szalał, aby kibice mieli również świetne widowisko.

Na słowa uznania zasługuje start dwóch pozostałych zawodników. Drugi już brązowy medal w swojej karierze zdobył Grzegorz Jednaki. Widać było na tym turnieju lepszą taktycznie grę, ale jeszcze braki techniczne zamykają drogę Grzegorzowi do sukcesów w singlu. Receptą jest trening i otwartość na zmianę nawyków, które zmniejszają dokładność i siłę uderzeń.

Jakub Sikorski na żywo poznał specyfikę gry turniejowej. Po raz pierwszy miał okazję do gier z wózkarzami. Na co dzień za siatką ma rywali stojących, a to nie jest to samo.

Podobnie jak Grzegorz musi wyzbyć się niepożądanych nawyków i poprawić jazdę na wózku. Widać, że Kuba jest zafascynowany badmintonem i zrobi wszystko, żeby grać w kolejnych zawodach. W trakcie turnieju otrzymywał wskazówki również od zagranicznych zawodników, których doświadczenie wieloletniej gry jest bezcenne. Sam obserwował wiele spotkań, aby wykorzystać podpatrzone odbicia i manewry na wózku.

Nawet w najśmielszych marzeniach nie myśleliśmy o wysokim miejscu Kuby na pierwszych zawodach. Pomysł gry z Duńczykiem zaowocował miejscem 5-6 w deblu. Nikołaj, kortowy partner Kuby, od niedawna jeździ na wózku. Jako stojący wcześniej zawodnik, po opanowaniu wózka będzie bardzo groźnym rywalem i bardzo mocnym partnerem Kuby w deblu.

Trudno się snuje plany i zachęca do uprawiania badmintona nowych zawodników, jeśli pieniędzy starcza zaledwie na dwa turnieje i trzeba biegać za sprawami, które nie powinny dotyczyć powagi kadry narodowej. Jeśli polscy działacze prześpią ten moment, kiedy parabadminton rodzi się obecnie w Azji i Europie do startu w Tokio 2020, to będziemy narzekać, że myśmy też mogli mieć medale, ale ...

Podsumowując występ naszych parabadmintonistów, trzeba podkreślić determinację każdego polskiego uczestnika. Wszyscy sami opłacili sobie start w zawodach, czekając teraz na zwrot poniesionych kosztów. W najtrudniejszej sytuacji był Kuba, który nie miał jeszcze w lutym wózka sportowego. Ogromne podziękowania dla sponsorów Kuby oraz dla firmy WAK Trans z Kędzierzyna-Koźla, dzięki której Kadra była rozpoznawalna na miejscu w Alcudii.

Zobacz galerię zdjęć z niedzieli na Facebooku Badzine Poland.

Wyniki meczów z udziałem Polaków (29.03)
Colin Kerouanton (Francja) — Bartłomiej Mróz (2) 9:21 6:5 skrecz Mroza (0:23)
James Binnie/ Mark Modderman (Anglia/ Francja) — Colin Kerouanton/ Bartłomiej Mróz (Francja/ Polska, 2) walkower dla Binnie/ Modderman 

V Spanish Para-Badminton International, 27-29 marca 2015, Alcudia (Hiszpania). Zobacz wyniki meczów z udziałem Polaków w serwisie tournamentsoftware.com, internetową stronę klubu Kędzierzyn-Koźle, a także Facebook Para-Badminton Poland.

Fot. © Tomasz Zioło (live)