Nasi zawodnicy mieli „wszystko”, ale muszą wiedzieć, że są dzieciaki, które z różnych powodów nie mają własnych domów, często pochodzą z rodzin patologicznych i potrzebują pomocy.

Jednym z trenerów biorących co roku udział w naszych zgrupowaniach był – oprócz Ryszarda Borka – Jerzy Szuliński (na fot. 1. pierwszy z prawej, obok kierownika chińskiego ośrodka w Ninjang; dalej Jadwiga Ślawska i trener polskiej reprezentacji Zhou Junling), trener GHKS Bolesław Bukowno, o którym już pisałam w Jak pokochałam górnicze Bukowno (część I; część II i część III).

Wieczorami, przy lampce wina lub czegoś mocniejszego, rozmawialiśmy na różne tematy, w tym również na temat braku obsady trenerskiej w klubie w Suwałkach. Andrzej był po rozmowach z Henrykiem Owsiejewem i Jurkiem Szleszyńskim. Padały konkretne propozycje na temat zatrudnienia nowego trenera badmintona z innej części Polski. Nie był to temat łatwy, gdyż wymagało to porzucenia dotychczasowego miejsca zamieszkania i przeprowadzenia się całą rodziną do Suwałk.

Był rok 1988. Sami wiecie, jak wtedy wyglądała Polska, jak wyglądały z ekonomicznego punktu widzenia polskie miasta i miasteczka. Wielogodzinne rozmowy, kilka wizyt Aleksandra Czupera, Andrzeja Szalewicza w domu państwa Szulińskich w Bolesławiu-Bukownie doprowadziły do pierwszych rozwiązań. Jerzy Szuliński wyjechał na miesięczny pobyt w Suwałkach, na rekonesans, aby później po powrocie do domu, wspólnie z Jadwigą podjąć decyzję o zmianie miejsca zamieszkania.

W końcu rodzina Szulińskich (Jerzy senior, Jadwiga i Jerzy junior) osiadła w Suwałkach. Wyobrażam sobie, jak trudna to była decyzja, szczególnie dla Jadwigi, rodowitej mieszkanki Bukowna, dodatkowo związanej z rodzicami, z mamą, którą pozostawiła. Jednak warunki mieszkaniowe zaproponowane przez miasto plus zatrudnienie Jerzego i Jadwigi ułatwiły podjęcie ostatecznej decyzji. W sprawę zaangażowali się nie tylko Henryk Owsiejew, Jerzy Szleszyński, lecz także Lech Iwanowski – prezes Wojewódzkiej Federacji Sportu, urząd miasta, wydział kultury fizycznej, prezydent, czyli wszyscy ci, którzy dostrzegli potencjał, który tkwił w młodzieży suwalskiej, oraz przyszłe korzyści dla miasta.

Zob. też nagranie o Jadwidze i Jerzym Szulińskich na TVS24.

Dobrze zorganizowana praca szkoleniowa, systematyczność, wspaniała atmosfera, troska o zawodników zaowocowały wynikami. W 1991 roku Suwalski Klub Badmintona awansował do I ligi (fot. 2.). Awans wywalczyli zawodnicy: Joanna Żuk, Małgorzata Andruszkiewicz, Martyna Wasilewska, Iwona Rzatkowska, Jacek Niedźwiedzki, Arkadiusz Kubik, Artur Zbroński, Dariusz Buza wraz z instruktorami Jadwigą Szulińską, Waldemarem Motulewskim, trenerem I klasy Jerzym Szulińskim, prezesem Suwalskiego Klubu Badmintona Józefem Białogłowym (fot. 3.), dyrektorem Ośrodka Sportu i Rekreacji Lechem Nowikowskim, prezesem Okręgowego Związku Badmintona w Suwałkach Jerzym Szleszyńskim, prezesem Wojewódzkiej Federacji Federacji Sportu Lechem Iwanowskim. Wszyscy ci ludzie przyczynili się do awansu, stwarzając zawodnikom warunki do pracy, do ciężkiego treningu, który owocuje pierwszymi sukcesami. Radość wielka…
Sukcesy sportowe przełożyły się też na lepsze finansowanie klubu. Z inicjatywy Henryka Owsiejewa i mecenasa Jerzego Szleszyńskiego powstała spółka „Polambad”, czyli spółka, która miała wspomóc finansowanie sekcji badmintona; pierwsza taka spółka w badmintonie, ale też i w Suwałkach. Efekty jej działalności były niespotykane: 16 sklepów w całym województwie, a zysk przeznaczany na badminton. Ale – jak to w życiu bywa – oprócz tych niezwykle zadowolonych (badminton) pojawia się coraz więcej osób niezadowolonych (udziałowcy spółki).

W sezonie 1991/1992 klub występował pod nową nazwą „Polambad” Suwałki, zajmując dziewiąte miejsce na dwanaście drużyn grających w I lidze.  Nie było źle: w pierwszym ligowym roku miejsce dziewiąte było zupełnie dobrym wynikiem. W tym samym roku upadła spółka, a klub zmienił nazwę na Suwalski Klub Badmintona, pod którą to nazwą istnieje do dnia dzisiejszego. Efekty pracy zawodników i trenerów stawały się coraz bardziej widoczne.

W 1997 roku SKB Suwałki podpisał umowy sponsorskie z firmami „Litpol” Sp. z o.o oraz „Polam” Sp. z o.o., a pierwszoligowa sekcja przyjęła nazwę SKB Litpol-Polam Suwałki.
Finansowanie, praca treningowa i zapał młodych ludzi procentowały zdobyciem w 1998 roku pierwszego tytułu Drużynowego Mistrza Polski w Badmintonie (fot. 4.) w składzie: Agata Rzepczyk, Małgorzata Jura, Joanna Szleszyńska, Kamil Turonek, Alwaras Kvederauskas, Agnieszka Czerwińska, Jacek Niedźwiedzki i Jerzy Szuliński (trener klasy pierwszej). Tym samym klub uzyskał prawo gry w Pucharze Europy, w którym zdobył dziewiąte miejsce na dwadzieścia sześć startujących zespołów. Polski Związek Badmintona powierzał wielokrotnie SKB Litpol-Polam Suwałki organizację indywidualnych mistrzostw Polski i innych ważnych zawodów krajowych i międzynarodowych.

Fala dobrych i bardzo dobrych wyników międzynarodowych nastąpiła lawinowo. W 2000 roku debel Michał Łogosz (LKS Technik Głubczyce) /Robert Mateusiak (SKB Litpol-Polam Suwałki) zdobył na mistrzostwach Europy w Glasgow brązowy medal i zakwalifikował się do Igrzysk Olimpijskich „Sydney 2000”. Wyniki sprzyjały dobrej atmosferze pomiędzy zawodnikami, w klubie, ale też przekładały się na udane negocjacje ze sponsorami. W 2000 roku pracę z pierwszą reprezentacją zakończył trener Jerzy Szuliński, a jego miejsce zajął grający zawodnik i jednocześnie trener II klasy Kamil Turonek. Trenerem koordynatorem został Jacek Hankiewicz, były reprezentant Polski, wychowanek Jana Cofały z klubu KKS Kolejarz Katowice, od wielu lat mieszkający w Hamburgu. Jurek Szuliński nie odszedł z klubu. Od tej pory prowadził drużyny młodzieżowe. Prowadził zajęcia w klubie UKS „Garden” przy Szkole Podstawowej nr 7 wraz z Grzegorzem Chodkiewiczem, Marianem Derlaczem, dodajmy, że pierwszym trenerem tamtejszego Uczniowskiego Klubu Sportowego była instruktor Teresa Chałecka. Klub UKS „Garden” powstał przy współudziale Przedsiębiorstwa „Garden” Spółka z o.o reprezentowanego przez współwłaścicieli Andrzeja Klimasińskiego i Zygmunta Karbowskiego oraz dyrektora Szkoły Podstawowej nr 7, Bogdana Makarewicza. Całą sprawę nadzorował i prowadził prezes Okręgowego Związku Badmintona, mec. Jerzy Szleszyński.

W 1994 r. Jerzy Szleszyński został wybrany do zarządu Polskiego Związku Badmintona. Powierzono mu funkcję wiceprezesa ds. organizacyjnych. Od października 1994 r. Jerzy Szleszyński rozpoczął wydawanie kwartalnika „Badminton Polska”, periodyku Polskiego Związku Badmintona i Okręgowego Związku Badmintona w Suwałkach. W sumie do roku 2000 ukazało się piętnaście numerów tego unikatowego wydawnictwa. Z kwartalnikiem współpracowali: Wojciech Drażba, Stanisław Brzeźniak (Głubczyce), Jan Danieyko (Szczecin), Damian Pławecki (Głubczyce), Jerzy Szuliński (Suwałki), Bogdan Pieklik (Suwałki), Waldemar Krynicki (Białystok), Marek Czapliński (Warszawa), Henryk Nawara (Wrocław), Marta Matusewicz (Słupsk), Tadeusz Moćkun (Suwałki), Piotr Wiśniowski (Częstochowa), Andrzej Szalewicz (Warszawa). Skład komputerowy i druk: Bogdan Pieklik, Agencja „Omega” w Suwałkach. Pomysł wydawnictwa narodził się w Spale, podczas międzynarodowych mistrzostw Polski w badmintonie, które wtedy odbywały się w Ośrodku COS OPO Spała. Podczas rozmowy Jerzego z redaktorem Jerzym Mrzygłodem, świetnym sprawozdawcą sportowym TVP, członkiem zarządu Polskiego Związku Badmintona odpowiedzialnym za promocję badmintona w mediach, padł pomysł wydawania takiego kwartalnika, który został zrealizowany przez Jerzego Szleszyńskiego. Jurek Mrzygłód walczył w tym czasie z chorobą, która pokonała go w marcu 1995 r.
Zainteresowanie badmintonem w Suwałkach nie malało. Założono kolejny uczniowski klub sportowy przy Szkole Podstawowej nr 10 – UKS „Forte”. Nazwa klubu pochodziła od sponsora – Fabryki Mebli „Forte”.

Okręgowy Związek Badmintona w Suwałkach został powołany w roku 1984. W skład zarządu weszli: Lech Nowikowski (prezes) oraz Ryszard Truszkowski, Józef Tadul, Grzegorz Chodkiewicz, Grzegorz Maleszewski, Adam Topolski i Mirosław Litwiniuk. W skład okręgu wchodziły klubu: LKS Suwałki, RKS „Nida” i LZS Świętajno Olecko. Działały jeszcze sekcje w Ełku, Augustowie, Gołdapi, Węgorzewie, Giżycku, Białej Piskiej oraz sekcja „Magistratus” przy Urzędzie Miejskim w Suwałkach.

W latach 1988-1999 prezesem Okręgowego Związku Badmintona w Suwałkach był Jerzy Szleszyński. Pod jego kierownictwem zorganizowano w ramach okręgu wiele dużych imprez badmintonowych, takich jak: Indywidualne Mistrzostwa polski Seniorów w latach 1989, 1990 i 1991, a w roku 1992 Międzynarodowe Mistrzostwa Polski Juniorów, które promowały badmintona w Suwałkach.

W okresie do 1999 okręgowy związek zorganizował wiele zawodów badmintonowych, które miały znaczący wpływ na rozwój suwalskiego badmintona. W ramach okręgu powołano komitet organizacyjny zawodów w składzie: Jerzy Szleszyński, Lech Iwanowski, Jerzy Szuliński, Jarosław Bolanowski, Grzegorz Chodkiewicz, Wojciech Drażba, Krzysztof Górnicki, Henryk Krzesicki, Grzegorz Maleszewski, Waldemar Motulewski, Lech Nowikowski, Bogdan Pieklik, Jadwiga Olbryś, Henryk Owsiejew, Wiesława Szleszyńska.

I jeszcze jedna ważna sprawa, którą należy podkreślić, zawody wspierały następujące firmy sponsorzy: Spółki „Litpol” Polam, DT „Promenada”, Spółka „Kera”, Biuro „Ekspert” H. Sobolewski, R. Walczak, kwiaciarnia „Stokrotka”, firma „Sido”, Agencja „Omega”, OSiR Suwałki, Spółka „Polambad”, PPH „Garden”, Fabryka Mebli „Forte”, Spółdzielnia Mleczarska „Sudowia” firma „Janza” przedsiębiorstwo „Kolbet”, Zakłady Płyt Wiórowych w Suwałkach i Zakłady Drobiarskie czy Ludowe Zespoły Sportowe.

W latach dziewięćdziesiątych Okręgowy Związek Badmintona w Suwałkach należał do najsilniejszych okręgów w Polsce. W poszczególnych zarządach okręgu pracowali: Jerzy Szuliński, Jarosław Bolanowski, Grzegorz Chodkiewicz, Wojciech Drażba, Grzegorz Maleszewski, Waldemar Motulewski, Marek Derlacz, Krzysztof Michalski,. W skład okręgu wchodziły kluby: SKB Suwałki, KS „Nida” Ruciane Nida, UKS „Garden” Suwałki, UKS ”Forte” Suwałki, UKS nr 1 Ruciane Nida, UKS nr 6 Suwałki, UKS „Hańcza” Smolniki, WKS „Północ” Wiżajny, UKS Gąski i UKS Jabłońskie. 

Na Igrzyskach Olimpijskich „Sydney 2000” zawodnik klubu SKB Litpol-Malow Suwałki Robert Mateusiak (który reprezentował barwy klubu od 1998 r.), pierwszy olimpijczyk w historii klubu i miasta wraz ze swoim partnerem Michałem Łogoszem (LKS Technik Głubczyce) zajęli dziewiąte miejsce w deblu mężczyzn. We wrześniu 2000 r. w salonie firmowym Peugeota odbyła się uroczysta konferencja i podpisanie umów sponsorskich ze spółkami „Litpol” i „Malow” z klubem I ligowym, a sekcja przyjmuje nazwę SKB „Litpol-Malow” Suwałki. Drużyna została wzmocniona przez pozyskanie zawodników: Michała Łogosza (dotychczasowego zawodnika LKS Technik Głubczyce) i Włady Czerniawskiej, olimpijki, zawodniczki Białorusi. W tym składzie zespół odzyskał tytuł Drużynowego Mistrza Polski, a startując w Pucharze Europy w Szwecji w Uppsali, zdobył pierwszy brązowy medal w historii klubu, ale też i w historii polskiego badmintona. Klub startował w Pucharze Europy kilkakrotnie, zdobywając trzy razy brązowy medal. W 2002 roku funkcje prezesa klubu objął mecenas Jerzy Szleszyński.

cdn.

Ilustracje: materiały z archiwum Jerzego Szulińskiego.

W związku z jubileuszem Polskiego Związku Badmintona kontynuujemy publikację cyklu złożonego ze wspomnień i historycznych refleksji Jadwigi Ślawskiej-Szalewicz. Była prezes PZBad, była wiceprezydent Europejskiej Unii Badmintona (EBU — obecnie Badminton Europe, BE), honorowa prezes PZBad, pisze również często o badmintonie w swoim blogu "Okiem Jadwigi", poświęconym zresztą o wiele szerszej tematyce.

Poprzedni odcinek zamieściliśmy 22.12.2013.